rewolucjonisci zostali ukazani w III i IV czesci. Ich oboz zgromadzil bardzo duzo osob. Rewolucjonisci duzo jedli, pili i przeklinali. Rzucali rozne grozby. Wydawali sie bardzo zniecierpliwieni, jakby czekali na jakas wazna decyzje. Niespokojnie rozmawiali miedzy soba. Ubrani byli glowniew lachmany, mieli rozczochrane wlosy, dlonie pomarszczone od ciezkiej pracy. Ich twarze byly pelne smutku i zmeczenia. Wsrod zgromadzonych byly kobiety, ktore takze pily alkohol.
W ten sposob zostal pokazany oboz rewolucji, na czele ktorego stal Pankracy. Dazyl on do znieszczenia starego porzadku na swiecie, w ktorym zostana pomszczone krzywdy ludzi biednych. Doskonale rozumial to, czego oczekiwali od niego rewolucjonisci. Mowil tak, jak zyczyli sobie. Jednoczesnie byl on czlowiekiem doswiadczonym, opanowanym, dobrym strategiem i mial wlasny plan do wykonania. Wierzono mu we wszystko co mowil. Nazywano go mistrzem. Prawa reka Pankracego byl Leonard- osoba bardzo mloda, ktora za wszelka cene dazyla do rewolucji. Nie chciala isc na zadne uklady z obozem arystokratow. Pogardzal klasa panujaca i chcial calkowicie zniszczyc ja. Nie umial byc ostrozny w dzialaniach, bagatelizowal przeciwnikow twierdzac, ze musza zwyciezyc poniewaz maja racje.
Trzecim reprezentantem obozu byl Blanchetti. Byla to malo ciekawa postac poniewaz nie interesowal sie zadna ideologia i sluzyl temu, kto zaplacil mu wiecej. Zawsze umial wykorzystac kazda chwile, by zyskac cos dla siebie. Byl bardzo sprytny i zajmowal pozycje tych osob, ktore udalo mu sie pokonac. Gardzil rowniez Pankracym i Leonardem, o czym zreszta mowil otwarcie. Blanchetti nie mial zadnych skrupulow. Jego nazwisko znaczylo bielidlo. Rzeczywiscie wybielil "krew rewolucji".
Bardzo silna grupe w obozie rewolucji stanowili tzw. "Przechrzty", czyli zydzi, ktorzy wyrzekli sie swojej wiary, przyjeli chrzest katolicki, a nastepnie opowiedzieli sie za nowa religia "Boga wojny". Dazyli do rewolucji poniewaz chcieli wykorzystac wlasne cele. Planowali zniszczyc chrzescijanstwo i uczynic judaizm religia swiatowa.
Oboz rewolucji skladal, sie jak widac z ludzi o roznych przekonaniach i roznych celach. W jego sklad wchodzili mieszczenie: ludzie zatrudnieni w na roznych stanowiskach. Byli to rzeznicy, pokojowki, sluzace, ciesle, ale rowniez kobiety lekkich obyczajow, zbrodniarze. Wszyscy domagali sie zemsty. Pragneli jedynie mordowac, niszczyc i wytepic tych ktorzy pogardzili nimi. Cechowali sie ogromnym prymitywizmem, sklonnoscia do rozpusty i zdemoralizowania. Byli bardzo radykalni i pragneli jak najszybciej rozpoczac rewolucje. Nie zastanawiali sie co bedzie potem. Nie znali celow rewolucji i nie mieli wlasnego programu. Wierzyli natomiast w zwyciestwo. Spiewali piesni rewolucyjne, ktore zachecaly ich do walki.
W efekcie oboz rewolucji zachowal sie jak zdziczaly tlum, rzadny krwi oraz zemsty. Domagali sie wolnosci, doprowadzajac w ten sposob do rozpusty. Trudno bylo zapanowac nad nimi. Rewolucja przerodzila sie w wielka wojne. Przestano chowac zmarlych, gdyz rewolucjonisci nie przejmowali sie tradycja chrzescijanska i nie widzieli potrzeby by chowac zmarlych. Nie posiadali na tyle wyobrazni, by przewidziec, ze moze to doprowadzic do powstania epidemii. Zrezygnowali z pracy, co spowodowalo glod. W efekcie rewolucja do ktorej dazyli nie przyniosla skutku, jakiego spodziewali sie. Smierc poniosl Pankracy, ktory zostal zabity jasnoscia wizji Chrystusa. Zginal takze przywodca obozu arystokratow. W rzeczywistosci rewolucja przyniosla jedynie zaglade ludzkosci, ktorej nie mial kto odbudowac. Zastepila ona jedno zlo drugim.
Zygmunt Krasinski ukazal jedynie negatywne skutki przemocy w spoleczenstwie. Twierdzil ze metoda walki nie prowadzi do niczego. Nawet jezeli zalozenia sa sluszne to nalezy rozpatrywac wzajemne pretensje i starac sie dojsc do zgody. Rewolucjonisci z pewnoscia posiadali swoje racje, poniewaz przez wieki byli glodzeni, upokarzani i biedni. Jednak bedac ludzmi prymitywnymi i nie uznajac zadnych wartosci nie mogli stworzyc nowego, lepszego swiata. Ich bunt przeciwko zlej rzeczywistosci doprowadzil do zniszczenia wszystkiego. Poeta zdecydowanie potepil rewolucje, ale ukazal ogromne konflikty spoleczne i ostrzegl, ze moga one doprowadzic do tak drastycznego wybuchu niezadowolenia.
