Ogolnie
Odzyskanie przez Polskę niepodległosci po 153 latach bylo szczególnym wydarzeniem. Spelnilo sie marzenie wielu pokolen, żyjących pod zaborami. Od razu jednak powstalo mnostwo pytan, oczekiwan, ale przede wszystkim watpliowsci i niezadowolenia z tego w jaki sposob zaczela funkcjonowac Polska. W calym kraju toczyly sie dyskusjenad ksztaltem odrodzonego kraju. Stefan Zeromski, znany juz ze wczesniejszej tworczosci, wlaczyl sie w ta narodowa polemike i przedstawil wlasne poglady w kolejnej powiesci ktorej dal symboliczny tytul: "Przedwiosnie".
Ksiazka ukazuje dwa pokolenia Polakow, starych i mlodych na szerokim tle spoleczno - politycznym. Ich losy, udowadniaja, ze bardzo trudno bylo odnalezc sie w nowej rzeczywistosci. W najtrudniejszej sytuacji byli mlodzi Polacy, zyjacy w klimacie obcego kraju, ktorzy w ogole nie znali ojczyzny i za wlasne uwazali to miejsce, w jakim mieszkali. Byli jednak bardzo wazni, poniewaz odrodzona Polska potrzebowala ich i do nich nalezala przyszlosc kraju. W jaki zatem sposob nalezalo przekonac ich do powrotu? Jak zainteresowac sprawami Polskimi? Na to i wiele innych pytan, probowali odpowiedziec pisarze, przedstawiajac losy Cezarego Baryki. "Przedwiosnie" jest ksiazka o dojrzewaniu psychicznym i spolecznym mlodych ludzi, o popelnianiu bledow, o przezywaniu roznych doswiadczen zyciowych i poszukiwaniu wlasnej drogi.